Bæði málskotsvald forseta og réttur almennings til að stöðva ný lög

Það hefur enginn alvörumaður áhuga á að beita synj­un­ar- eða málskots­valdi forsetans að aug­ljós­um geðþótta, enda væri það auðveld leið til að víkja forset­anum frá á grunni 11. gr. stjórn­ar­skrár­inn­ar.

Ragn­hild­ur Helga­dóttir, for­seti laga­deild­ar Há­skól­ans í Reykja­vík, segir eðli­legra að vald til að kalla fram þjóðar­at­kvæðagreiðslu um lög frá Alþingi sé einnig í hönd­um al­mennra kjós­enda heldur en ein­göngu í hönd­um for­seta Íslands. Verði stjórn­ar­skránni breytt í þessu efni eftir þeim línum sem stjórn­ar­skrár­nefnd hef­ur lagt til, mun for­set­inn samt áfram hafa synj­un­ar­vald gagn­vart lög­um frá Alþingi, og það tel ég nauð­syn­legt, raunar fagnaðar­efni. Með málskots-ákvörðunum sínum í Icesave-málinu hefur herra Ólafur Ragnar sýnt fram á ótrúlega drjúgt notagildi forseta­emb­ættisins, sparað okkur öll útgjöld þess frá 1944 og næstu aldirnar, jafnvel bætt okkur upp kostn­aðinn við alla þessa sendiherra utan­ríkis­þjónustunnar sem reyndust okkur svo gagnslitlir í Icesave-málinu!

Viðtal er við prófessor Ragn­hild­i um stjórn­ar­skrár­málið í Morg­un­blaðinu í dag.

Valdið hjá kjósendum

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 22.2.2016 kl. 08:08]

Fyrst þú minnist á Isave, þá sé ég ekki betur en samkvæmt nýjum tillögum um þjóðaratkvæði í stjórnarskrá að forseta verði ekki leyfilegt að skjóta slíku máli til þjóðarinnar.

"Fjárlög, fjáraukalög, lög um skattamálefni og lög sem sett eru til að framfylgja þjóðréttarskuldbindingum verða ekki borin undir þjóðina samkvæmt þessari málsgrein."

[Jón Valur Jensson, 22.2.2016 kl. 08:11]

Einmitt, rétt athugað sem jafnan hjá þér, nafni, og þetta er eitt með öðru sem gerir þessi ákvæði um meint "vald almennings" meira að sýndri veiði en gefinni.

[Jónas Gunnlaugsson, 22.2.2016 kl. 18:05]

Þessi grein er samin af þeim sem gáfu skipun um að borga Icesave.

Það er betra að breyta stjórnarskránni ekki.

Burtu  með þessa grein:  "Fjárlög, fjáraukalög, lög um skattamálefni og lög sem sett eru til að framfylgja þjóðréttarskuldbindingum verða ekki borin undir þjóðina samkvæmt þessari málsgrein."

Það er "Nústaðreyndatrúarmaðurinn" í okkur, sem styður þessa málsgrein.

Skapararnir, sköpunarsinnar, leitunar sinnar, leitið og þér munuð finna, vilja ekki sjá þessa grein.

Við megum ekki afsala okkur réttinum til að taka ákvörðun.

Hver og einn okkar sem væri orðinn þingmaður færi oft eftir "nústaðreyndatrúarmanninum" í okkur á Alþingi.

Skaparinn í okkur þarf oft lengri tíma til að átta sig.

Við verðum staðfastir í að ýta þessari málsgrein út.

Hvað þarf til, það er peninga og tæknikunnáttu, til að fá undirskriftasöfnun um málsókn og rannsókn á kreppufléttunni.

 Kreppufléttan, endurtekið

Egilsstaðir, 22.02.2016  Jónas Gunnlaugsson

[Jónas Gunnlaugsson, 22.2.2016 kl. 18:07]

Skapararnir og Nú staðreynda trúar fólkið.

[Jón Valur Jensson, 22.2.2016 kl. 21:03]

Sammála þér, Jónas, þetta er afleitt ákvæði um að þjóðaratkvæðagreiðsla verði EKKI um þjóðréttarskuldbindingar. Það er verið að blekkja mannskapinn með því að gylla þetta allt saman. Þjóðin hefði EKKI fengið að kjósa gegn Icesave, ef aðeins svona ákvæði hefði verið í stjórnarskrá um þjóðréttarskuldbindingar.

Við þurfum absolút á málskotsrétti forsetans að halda -- þar með talið um þjóðréttarskuldbindingar!

En það, sem verra er: áhrifamikil öfl vilja koma okkur inn í evrópska stórveldið -- og banna svo þjóðinni að eiga heimtingu á þjóðaratkvæði til að fylgja eftir kröfunni að ganga þaðan út -- sjá 67. gr. tillagna "stjórnlagaráðs".

Hér liggja óvinir í fleti fyrir, reiðubúnir að svíkja land og þjóð.

[Ómar Ragnarsson, 22.2.2016 kl. 21:43]

Í stjórnlagaráði var litið svo á að forsetinn hefði vald til að synja hvaða lagafrumvarpi sem væri.

Ákvæðið um fjárlög, fjáraukalög og fleira varðandi þjóðaratkvæðagreiðslu að frumkvæði kjósenda er að finna hjá ýmsum þjóðum og er hjá þeim hugsað sem varúðarsjónarmið varðandi það að í óefni geti stefnt með fjárlög hvers tíma.

Ég var í hópi þeirra í stjórnlagaráði sem talaði fyrir því að málskotsréttur forsetans væri áfram og án nokkurra svona skilyrða.

Í mínum huga er annað ótækt.